«Τόσα δίνω, πόσα θες...»

Το τραγούδι του Δημήτρη Μητροπάνου «Τόσα δίνω, πόσα θες...»
αναφέρεται στα Λαδάδικα Θεσσαλονίκης και είναι πολύ γνωστό.
Αυτό που δεν είναι γνωστό, είναι ότι η διοίκηση Παχατουρίδη φέρνει στο Περιστέρι γεύση και ουσία από τα Λαδάδικα της εποχής στην οποία αναφέρεται το τραγούδι.
Με εισήγησή της στη συνεδρίαση του δημοτικού συμβουλίου την Τρίτη 3 Μαρτίου, στις 17: 00 προωθεί την ίδρυση 2 οίκων ανοχής στην περιοχή Τσαλαβούτα. Πρόκειται για μια υποβαθμισμένη περιοχή, στους κατοίκους της οποίας, ο δήμαρχος είχε υποσχεθεί αναβάθμιση. Σε βροχοπτώσεις που είχαν σημειωθεί προεκλογικά μάλιστα, τον αποθανάτισε ο φακός της φωτογραφικής μηχανής με γαλότσες, μέσα στα νερά να δίνει υποσχέσεις. Και ιδού η αναβάθμιση. Εισήγηση για 2 μπορντέλα.
Στο όλο θέμα αξίζει να προστεθεί και ότι σε ρεπορτάζ της εφημερίδας «Παρέμβαση» γινόταν αναφορά στην επιλογή του δημάρχου να συνεχίζει να υποβαθμίζει την συγκεκριμένη περιοχή. Αυτή η υποβάθμιση συντελεί ώστε να δημιουργηθούν οι συνθήκες υποδοχής των οίκων ανοχής.Ετσι δεν είναι κ.δήμαρχε;
Η κάθε επιχείρηση διέπεται από τη νομοθεσία του κράτους. Στην προκειμένη περίπτωση όμως οι παραπάνω δραστηριότητες δεν μπορούν να συνυπάρξουν με δυο εκκλησίες, πέντε σχολεία και δυο βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Αντιλαμβάνεται άραγε ο δήμαρχος τις επιπτώσεις από παράπλευρες δράσεις;

Το Βήμα του δημότη. Πλατεία τσόντα- παιδική χαρά Π Τσαλδάρη Ραβινέ Ορφέως

Μια πλατεία έτσι χωρίς λόγο με μοναδικό σκοπό να ικανοποιήσει τον κόσμο των ιδεών περί πολιτισμού του δήμαρχου ( ο τροχός του χρόνου όπως ο τροχός της τύχης η τηλεόραση στη πόλη μας .
Θυμωμένοι με την επιμονή του να μας αντιμετωπίζει σαν αδαείς πολίτες και να επαίρεται ότι δημιουργεί πολιτισμό στην πόλη, μας αναγκάζει να τον αντιμετωπίσουμε με την πρέπουσα σκληρότητα.
Με αφορμή την νέα πλατεία-παιδική χαρά που κατασκευάζει στην συμβολή των οδών
Π Τσαλδάρη – Ραβινέ- Ορφέως να μας επιτρέψει ένα διαφωτιστικό διάλογο.
Η συγκεκριμένη πλατεία-παιδική χαρά δεν προβλέπεται στο εγκεκριμένο Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο Περιστερίου γιατί αποτελεί αδόμητο τμήμα των Προσφυγικών Πολυκατοικιών με απλά λόγια είναι παράνομη αυθαίρετη και δύσκολα ο οργανισμός Αθήνας θα ενέκρινε αντίστοιχη πρόταση τροποποίησης σχεδίου πόλης.

Βρίσκεται σε απόσταση 20 μέτρων από την πλατεία Κ Παλαμά, 200 μέτρα από την πλατεία Δημαρχίας, 250 μέτρα βόρεια από ανώνυμη πλατεία στο πρώην κτήμα μπαμπάλα δηλαδή λειτουργικά σαν χώρος πλατείας πλεονάζει αποτελεί σπατάλη χώρου και δημόσιου χρήματος.

Με πρόχειρο υπολογισμό πρόκειται για 7 στρέμματα υποχρεωτικά αδόμητου τμήματος των Προσφυγικών πολυκατοικιών που η ισχύουσα πολεοδομική νομοθεσία προβλέπει μόνο δενδροφυτεύσεις.
Όλοι γνωρίζουμε ότι το Περιστέρι υποφέρει τους Θερινούς μήνες ,σε περιόδους καύσωνα παρουσιάζει υψηλότερη θερμοκρασία κατά 7 βαθμούς Κελσίου από τους προνομιούχους δήμους του Λεκανοπεδίου λόγω τσιμεντοποίησης και έλλειψης πρασίνου.

Η αλλαγή λοιπόν που μας προτείνει ο Δήμαρχος εκτός από παράνομη είναι περιβαλλοντικά βάρβαρη προσβάλει επιβαρύνει βάναυσα το μικροκλίμα της πόλης.. Όταν πλακοστρώνεται πάνω από το 55% της συγκεκριμένης έκτασης , καταλαβαίνει κάθε καλόπιστος πολίτης την θερμοκρασιακή επιβάρυνση που προκαλεί , δεν κατανοεί τους σκοπούς της συγκεκριμένης παρέμβασης παραβίασης, προσβάλει πολιτικά πολιτιστικά την κοινή λογική όλων.

Ο αδικαιολόγητος τρόπος παρέμβασης στο αδόμητο περιβάλλον της πόλης μειώνει σημαντικά τις δυνατότητες νόμιμης δενδροφύτευσης.
Οφείλει να γνωρίζει ο δήμαρχος την προσφορά των δένδρων σε οξυγόνο απορρύπανση ηχορύπανση σκίαση πανίδα στη ζωή της πόλης .
Δυστυχώς για την πόλη δήμαρχε η παρέμβαση σας για διαμόρφωση της (πλατείας-παιδικής χαράς) πάσχει και λειτουργικά ,δεν δημιουργεί φιλική σχέση επικοινωνίας μεταξύ των χρήσεων που περιλαμβάνει, ( πλατεία τσόντα παιδική χαρά) .
Ο παραλογισμός της σχεδιαστικής σας παρέμβασης να θέλετε να δημιουργήσετε περισσότερο ένα τόπο προβολής των ιδεών σας , ( ένταξη γλυπτού στο χώρο) σας αναγκάζει να παραβιάζετε τα μορφολογικά χαρακτηριστικά του εδάφους, να υπερυψώσετε περιμετρικά της παρέμβασης παραβίασης τείχος από οπλισμένο σκυρόδεμα ύψους από 0,60μ έως 1,50μ, συνολικού όγκου πάνω από 500μ3, με συνέπεια να υπερθερμαίνετε το μικροκλίμα και να σπαταλάτε υλικά και δημόσιο χρήμα.
Κατακερματίζει αδικαιολόγητα σε τρία επίπεδα τον χώρο της πλατείας δυσκολεύοντας την πρόσβαση των πολιτών, ειδικά των υπερηλίκων , τους αναγκάζει να ανέβουν 8-10 σκαλοπάτια για να μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν τα περιμετρικά παγκάκια της πλατείας.
Περιορίζετε την ομαλή πρόσβαση των πολιτών ΑΜΕΑ τους επιβάλλετε να εισέρχονται αναγκαστικά από ράμπα πρόσβασης που κατασκευάσατε στην οδό Ραβινέ.
Δεν σέβεστε τα λίγα εναπομείναντα δένδρα, με την αναλγησία σας τα θάψατε κυριολεκτικά λόγω της τεχνητής επιχωμάτωσης που απερίσκεπτα προκαλέσατε.
Σπαταλάτε πάνω από 600 Μ3 φερτό φυσικό καλλιεργήσιμο χώμα σε βάρος των δένδρων και των αγροτικών καλλιεργειών για να ικανοποιήσετε τις ιδέες σας περί πολιτισμού με κίνδυνο να σαπίσουν στ άμεσο μέλλον τα θαμμένα κατά 1μ δένδρα.
Έχετε υπερυψώσει τείχη από οπλισμένο σκυρόδεμα ύψους έως και 1,50μ περιμετρικά της παιδικής χαράς με αποτέλεσμα να την απομονώνετε λειτουργικά οπτικά από τον ευρύτερο χώρο της (πλατείας).
Θα αναγκασθείτε μελλοντικά να κατασκευάσετε κανάλι απορροής όμβριων γιατί το δάπεδο της παιδικής χαράς έχει κατασκευασθεί χαμηλότερα από το φυσικό έδαφος και σίγουρα θα λιμνάζουν νερά.
Οι γονείς δεν μπορούν να κάθονται στην πλατεία και να επιτηρούν με ασφαλή τρόπο το παιχνίδι των παιδιών τους στη παιδική χαρά.
Σαν (αδαείς) πολίτες δεν θαμπωνόμαστε από τις ακριβές επενδύσεις μαρμάρου που επιλέξατε για το δάπεδο και τις σκάλες της πλατείας.
Όσο για το τροχό του χρόνου που εντάσσετε σαν γλυπτική πολιτισμική παρέμβαση στο χώρο, πάσχει λειτουργικά αισθητικά ρωτήστε την σχολή Καλών Τεχνών.

Οι παρεμβάσεις- παραβιάσεις σας μας επιβεβαιώνουν δυσάρεστα ότι δεν μπορείτε να διαχειριστείτε με σύνεση τα προβλήματα της πόλης.
Σας προτείνουμε να αλλάξετε νοοτροπία και αισθητική ανησυχούμε για την παρέμβαση σας στη κεντρική πλατεία της πόλης.
Η πόλη αξίζει καλλίτερης τύχης δεν ανέχεται άλλο την προχειρότητα και επιπολαιότητα των παρεμβάσεων σας.

Το κομμουνισμός η βαρβαρότητα που «εντάχθηκε» στο έργο σας, είναι ένα σύνθημα που του δίνετε νόημα με τις ανάλγητες αυθαίρετες περιβαλλοντικά βάρβαρες πολιτιστικά πρόχειρες ,προκλήσεις , παρεμβάσεις- παραβιάσεις σας.

Φεβρουάριος 2009

Kώστας Λαλένης:"Ξεκάθαρες θέσεις,καθαρό τοπίο για το 2010"

Τοποθέτηση του Κ.Λαλένη στην κοπή πίτας των οργανώσεων ΠΑΣΟΚ στο Περιστέρι



Φίλες και φίλοι,


Η δυναμική παρουσία σας σήμερα εδώ, αποδεικνύει την αγωνία σας για την πορεία της χώρας και της πόλης μας αλλά και την αγωνιστική σας διάθεση για μια νικηφόρα πορεία.
Με ευθύνη της Ν.Δ. τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μια πρωτοφανή κρίση θεσμών, και αξιών. Η κυβέρνηση κατάφερε με τους χειρισμούς της σε όλα ανεξαιρέτως τα πολιτικά θεσμικά και οικονομικά ζητήματα να πυροδοτήσει μια βαθειά κοινωνική κρίση.
Όλα δείχνουν ότι η λάβα της οργής βράζει και η έκρηξη του ηφαιστείου δεν θα αργήσει.
Χρειάζεται ένας «κοινωνικός σεισμός» για να σαρώσει το σάπιο σύστημα της «γαλάζιας πελατειακής δημοκρατίας» που εγκαθίδρυσε η Ν.Δ. στο πλαίσιο της περίφημης επανίδρυσης του κράτους, αλλά χρειάζεται επίσης και συνεχής εγρήγορση της κοινωνίας για να μην «καπελωθεί» ο αγώνας του ΠΑΣΟΚ τώρα που ο στόχος είναι κοντά παρά ποτέ.
Η αντιπαράθεσή μας με τον φαρισαϊσμό του κ.Καραμανλή και της παράταξής του που εκδηλώθηκε τα τελευταία χρόνια με την σημαία του «σεμνά και ταπεινά» είναι διαχρονική.
Σήμερα περισσότερο από ποτέ είμαστε πεισμένοι πως ο αντίπαλος της ιδεολογίας μας του δημοκρατικού σοσιαλισμού, είναι η νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα.
Απαραίτητη προϋπόθεση σε αυτόν τον αγώνα είναι η ενότητα όλων των πολιτικών δυνάμεων και των προσώπων που την συγκροτούν, στην βάση αρχών που τουλάχιστον ορίζουν ως κοινό εχθρό, όλους αυτούς που ξεδιάντροπα ξευτελίζουν την Δημοκρατία και τους θεσμούς που θεμελιώσαμε με αγώνες.
Αγαπητοί συντρόφισσες και σύντροφοι είμαστε πολύ κοντά στην διακυβέρνηση της χώρας και πρέπει να αλλάξουμε πολλά από όσα κάναμε και από όσα δεν κάναμε στο παρελθόν.
Πώς λοιπόν δεν θα επαναληφθούν τα λάθη του παρελθόντος; Πώς το παρόν θα οδηγήσει με τις πολιτικές μας σε αισιόδοξο μέλλον;
Μόνο με την σαφή σχέση σεβασμού ανάμεσα στο θεωρητικό μας πλάνο και την πράξη.
Να κάνουμε δηλαδή πράξη αυτά που θεωρητικά πιστεύουμε.
Ο Ούγκο Τσάβες είπε πρόσφατα για να θυμηθούμε τον Μάρξ: « Η ΘΕΩΡΙΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΝΕΤΑΙ ΣΕ ΥΛΙΚΗ ΔΥΝΑΜΗ ΟΤΑΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΙΝΗΜΑ ΤΩΝ ΜΑΖΩΝ» η όπως λέει ο ΤΣΕ
«δουλειά στο ήθος και το πνεύμα, αυτό είναι το μεδούλι της μάχης»
Και έρχομαι, φίλες και φίλοι στα δικά μας στο Περιστέρι.
Οι κατευθύνσεις που έδινε η συντρόφισσα Β.Παπανδρέου, όταν ήταν υπουργός εσωτερικών και υπεύθυνη για τα ζητήματα τοπικής αυτοδιοίκησης, όταν ανέλυε τους άξονες πολιτικής των ΟΤΑ ήταν ο κοινωνικός αποκλεισμός, ο πολιτισμός, ο αθλητισμός, η παιδεία, η πρόνοια, το περιβάλλον.
Αυτοί είναι και οι στόχοι που η παράταξή μας επικεντρώνει την πολιτική της γατί πιστεύουμε ότι η τοπική αυτοδιοίκηση πρέπει να στοχεύει τις πολιτικές της στον άνθρωπο.
Τι έχουμε σήμερα στο Περιστέρι;
Τίποτε από όλα αυτά που εμείς πιστεύουμε. Η σημερινή διοίκηση είναι ένα πιστό αντίγραφο της κυβέρνησης την οποία και εκπροσωπεί.
Το περιστέρι διανύει και αυτό μια περίοδο βαθειάς πολιτικής, θεσμικής ,ηθικής και οικονομικής παρακμής.
Αυθαιρεσίες, διαπλοκή σπατάλη, πολιτικές διώξεις υπαλλήλων, έλλειψη σεβασμού στους
Θεσμούς, στο περιβάλλον, τεράστιο χρέος, και θεάματα αντί άρτου.
Είναι καιρός φίλες και φίλοι να γιγαντώσουμε τον αγώνα με γνώμονα πάντα τις αρχές του κινήματός μας ώστε μια άλλη πόλη, μια άλλη κοινωνία, μια άλλη πατρίδα, ένας άλλος κόσμος καλύτερος να προκύψει.
Το Περιστέρι πρέπει να ταχθεί πρώτο στον αγώνα, όχι μόνο γιατί το επιβάλλει η ιστορία του, οι αγώνες και οι θυσίες του, αλλά γιατί υπάρχει μια αμφίδρομη πολιτική σχέση ανάμεσα στις εξελίξεις στην χώρας και στην πόλη μας.
Μια πολιτική υπεροχή στο Περιστέρι στην μάχη που έρχεται θα επηρεάσει θετικά το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών και αντίστροφα.
Απαραίτητη προϋπόθεση για την επιτυχία και τις νίκες μας είναι η ενότητα.
Πιστεύω στην ενότητα και την υπηρετώ με πάθος. Αυτός είναι ο λόγος και όχι από μικροαστική μεγαλοψυχία που δεν απαντώ σε προσωπικές επιθέσεις κάποιων παλιών και νέων συναγωνιστών, που με την στάση τους αυτή δυναμώνουν τους αντιπάλους και αποδυναμώνουν την παράταξή μας.
Βασικός σκοπός και επιδίωξή μου είναι η πιο βαθειά και πλατειά ενότητα της παράταξής μας γιατί συντρόφισσες και σύντροφοι οι δημοκρατικοί πολίτες έχουν κουραστεί να μετρούν απώλειες από ενδοπαραταξιακές αντιπαραθέσεις.
Στην επίτευξη αυτού του σκοπού θυσίασα πάντα το «εγώ» και δεν μετρώ θυσίες.
Συντρόφισσες και σύντροφοι, όποιος πορεύεται με κυρίαρχο το «εγώ» αποτελεί εμπόδιο στην προκοπή αυτού του τόπου, αντίθετα όποιος θυσιάζει στον βωμό του κοινού καλού τις προσωπικές του φιλοδοξίες έχει ήδη προσφέρει βοήθεια στον κοινό μας αγώνα και μπορεί να λογίζεται συναγωνιστής και σύντροφος.
Αλλά πρέπει να δούμε πως εννοούμε την ενότητα έχουμε όλοι την ίδια αντίληψη;
Η ενότητα είναι σαφώς προσδιορισμένη έννοια και δεν επιδέχεται διαφορετικές ερμηνείες.

Συντρόφισσες και σύντροφοι τελειώνοντας θεωρώ ότι έχω και ευθύνη και χρέος απέναντί σας να σας μιλήσω με ειλικρίνεια δεν επιτρέπω άλλο να κουκουλώνουμε τα τραύματα γιατί έτσι δεν περιορίζουμε την σήψη ,δεν μπορούμε άλλο να κρυβόμαστε πίσω από το δάκτυλό μας γιατί διαιωνίζουμε το πρόβλημα και αποσυσπειρώνουμε τον χώρο.
Υπάρχει θέμα. Είναι γνωστό σε όλους ότι το πρώην στέλεχος της παράταξης Δ.Κελάφας έχει από μήνες τώρα αποχωρήσει από την παράταξη με δήλωση ανεξαρτητοποίησης χωρίς να εκφράσει ποτέ στα όργανα κάποια πολιτική του διαφωνία. Είναι, επιλογή, δικαίωμά του και ευθύνη του και θα κριθεί.
Ωστόσο δεν μπορεί να δηλώνει δημόσια και σε όλους τους χώρους ότι είναι ο επίσημος υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ και ότι έχει λάβει το χρίσμα, διότι με αυτές τις ενέργειες έχει υπερβεί τα όρια και διαταράσσει την ενότητά μας.
Τέτοιες ενέργειες από όπου και αν μεθοδεύονται δεν μπορούν να ευδοκιμήσουν στο Περιστέρι και θα τις αποδοκιμάσει ο λαός της πόλης.
Εν πάση περιπτώσει είναι ευθύνη της Νομαρχιακής να μας πει αν έτσι έχουν τα πράγματα ώστε να ξέρουμε τι θα κάνουμε, αν όχι, πρέπει να διαψεύσει δημόσια και να αποδοκιμάσει αυτή την ενέργεια για να διασφαλίσει την ενότητα.
Απαιτούνται ξεκάθαρες λύσεις, καθαρό τοπίο για τις εκλογές του 2010.Διώξτε τα σύννεφα από το ΠΑΣΟΚ
Καλή αγωνιστική χρονιά. Εμπρός για την νίκη για μια Ελλάδα αξιών.

Αναζητούμε την ασφάλεια σε μία ανασφαλή Χώρα

Και ξαφνικά από την ασφάλεια ζούμε στην ανασφάλεια… οι οδομαχίες έγιναν τρόπος αντίδρασης στο κατεστημένο… οι κουκουλοφόροι έγιναν ήρωες… η αστυνομία μπαίνει στο στόχαστρο αντιδράσεων…
Και εμείς, απλοί θεατές ή συμμέτοχοι-άθελά μας- μιας κατάστασης που θυμίζει Άγρια Δύση.
Οι νέοι, που αποδεικνύουν περίτρανα ότι κάθε άλλο παρά η γενιά του καναπέ είναι, βγαίνουν στους δρόμους και δολοφονούνται!!!
Οι μεγαλύτεροι βγαίνουν στους δρόμους και διώκονται!!!
Η διαμαρτυρία, με όποιον τρόπο και αν εκδηλώνεται, φιμώνεται, θυμίζοντας άλλες εποχές της μαύρης ιστορίας μας, τότε που η αντίδραση θεωρείτο ‘’κακούργημα’’, η διαφορετικότητα ‘’πλημμέλημα’’ και η δημοκρατία φάνταζε ως ένα μακρινό όνειρο.
Γίναμε όλοι θεατές της δολοφονίας του Αλέξανδρου στα Εξάρχεια, του ύποπτου χτυπήματος του συμπολίτη μας στο Περιστέρι, της απόπειρας ανθρωποκτονίας του αστυνομικού- παιδιού κατά τα άλλα-, των καταστροφών των περιουσιών όσων συνανθρώπων μας έχουν επιχειρήσεις στο κέντρο της Αθήνας!
Και δημιουργείται το ερώτημα…τελικά πόσο ασφαλείς είμαστε στη Χώρα που ζούμε; Κατά πόσο απέχουμε από τις Χώρες της Μέσης Ανατολής, εκεί όπου οι ελεύθεροι σκοπευτές έχουν γίνει μέρος της καθημερινότητας; Ίσως υπερβολικό, αλλά δεν παύει να περιγράφει μέρος της πραγματικότητας που βιώνουμε όλοι το τελευταίο διάστημα.
Μαζί με μας, βέβαια, το ρόλο του θεατή παίζει και η Κυβέρνηση του κ. Καραμανλή, η οποία μέχρι και σήμερα αρνείται πεισματικά να αναλάβει την ευθύνη που της αναλογεί και ακόμα περισσότερο την πολιτική ευθύνη για όσα έκτροπα έχουν διαδραματισθεί το τελευταίο διάστημα.
Διότι, όχι μόνο δεν υπήρξε κανένα επιχειρησιακό σχέδιο από πλευράς αρμόδιου Υπουργείου, προκειμένου να προστατευτούν οι διαδηλωτές και οι περιουσίες των πολιτών από την καταστροφική μανία των κουκουλοφόρων, αλλά αντιθέτως, οι εντολές προς τα αστυνομικά όργανα ήταν να μην αντιδράσουν, προκειμένου να μην προκαλέσουν μεγαλύτερο μένος στους γνωστούς-αγνώστους.
Εάν αυτό θεωρείται υπεύθυνη πολιτική, τότε αυτά ήταν τα αποτελέσματα της πολιτικής της Νέας Δημοκρατίας: Δολοφονία, Βία, καταστροφές, αναρχία, χάος, κοινωνική αναταραχή…
Ζούμε σε ένα Κράτος που η επικίνδυνη Κυβέρνησή του ασκεί επικίνδυνη πολιτική εις βάρος των πολιτών του…Σε ένα κράτος που ο επικίνδυνος Πρωθυπουργός του απέχει επικίνδυνα-και ίσως συνειδητά-από την καθημερινότητα, προκειμένου να αποφύγει τυχόν ανάληψη ευθυνών.
Εμείς, ο κόσμος που εμπιστεύεται το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και στο πλευρό του Προέδρου του, του Γιώργου Παπανδρέου, οραματίζεται μια ΔΙΚΑΙΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ, μια ΔΙΚΑΙΗ Ελλάδα, μια ΑΣΦΑΛΗ Χώρα, που πιστεύει στις ανθρώπινες αξίες, ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τον κ. Καραμανλή να πάρει θέση απέναντι στο φαινόμενο της αναρχίας που μαστίζει και πάλι τη Χώρα μας! Να διαφυλάξει τους Έλληνες από κάθε είδους τρομοκρατία που απειλεί την κοινωνική ειρήνη! Να φανεί πολιτικά υπεύθυνος , μέσα στην ανευθυνότητά του….
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τον κ. Καραμανλή να διαφυλάξει την ανθρώπινη ζωή! ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τον κ. Καραμανλή να προστατέψει τις περιουσίες μας!
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ από τον κ. Καραμανλή να σταθεί στο ύψος του αξιώματος για το οποίο τον εξέλεγξε ο ελληνικός λαός!
Διαφορετικά….να ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ!!!

Νανά Σ. Βρυώνη
Δικηγόρος
Γραμματέας Τ.Ο. 2 ΠΑ.ΣΟ.Κ. Περιστερίου

ΑΡΧΙΣΕ Η ΔΙΚΗ ΓΙΑ ΤΙΣ 34 ΠΛΑΤΕΙΕΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΚΔΙΚΕΙ Η Ι. ΜΟΝΗ ΛΑΜΙΑΣ

Απίστευτο! 34 πλατείες του Περιστερίου διεκδικεί η Ι.Μονή Λαμίας

Την Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2009 στο Εφετείο Αθηνών ύστερα από πολλές αναβολές ξεκίνησε η δίκη για τις 34! πλατείες που διεκδικεί από τον δήμο Περιστερίου ο μητροπολιτικός ναός Ευαγγελισμός της Θεοτόκου της Λαμίας.
Κατηγορούμενοι είναι ο πρώην δήμαρχος κ.Θεόδωρος Δημητρακόπουλος και ο πρώην αντιδήμαρχος κ. Βαγγέλης Απολλωνάτος.
Την πρώτη μέρα της δίκης εξετάστηκε μόνο ένας μάρτυς κατηγορίας από την μεριά του ναού, ιερωμένος το επάγγελμα. Την επόμενη ημέρα άλλος ένας μάρτυρας κατηγορίας και αυτός ιερωμένος το επάγγελμα.
Η δίκη διακόπηκε και θα επαναληφθεί στις 25 Φεβρουαρίου.
Η μονή Λαμίας κατηγορεί τον πρώην δήμαρχο για παράβαση καθήκοντος γιατί κατά την άποψή της έπρεπε μετά από αίτησή της να προβεί ο δήμαρχος σε πράξη αναλογισμού για τις 34 πλατείες και φυσικά να βγεί η αξία των πλατειών αυτών προκειμένου να εισπράξει ποσά από οικόπεδα που θεωρεί δικά της!
>Είναι ανάγκη να παρακολουθήσουν την δίκη όχι μόνο οι αρχές της πόλης αλλά και δημότες και αυτό είναι ευθύνη του σημερινού δημάρχου. Πρέπει η αίθουσα του δικαστηρίου να γεμίσει από κόσμο γιατί η δίκη δεν αφορά μόνο τον πρώην δήμαρχο αλλά ολόκληρη την πόλη.



Το θέμα των απαιτήσεων της Ι.Μ Λαμίας αποτελεί ένα σκάνδαλο μεγάλου μεγέθους.
Η ΙΜ Λαμίας διεκδικεί ουσιαστικά το μισό Περιστέρι και σχεδόν όλο το Ποικίλο Όρος, τον μοναδικό εναπομείναντα πνεύμονα πρασίνου στη Δυτική Αττική. Μεταξύ άλλων μεταξύ διεκδικεί 34 πλατείες του Δήμου μας και μάλιστα έχει εγείρει απαιτήσεις για αποζημιώσεις ύψους 7 πολλών εκατομμυρίων ευρώ.
Πρόκειται για «έξυπνη» μεθόδευση με αποκλειστικό σκοπό το οικονομικό κέρδος. Με δικανικές ταχυδακτυλουργίες κρατούν σε ομηρία μια ολόκληρη πόλη. Οι δικηγόροι και οι διαχειριστές της ΙΜ Λαμίας έχουν υποκαταστήσει το κράτος. Αυτοί κατά βούληση καθορίζουν το χαράτσι που πρέπει να πληρώσει ένας δημότης για να ξεκαθαριστεί δήθεν το ιδιοκτησιακό καθεστώς της περιουσίας τους.

Τα όσα τραγελαφικά συμβαίνουν αποτελούν και προσβολή στη νοημοσύνη μας.
Φανταστείτε ότι αύριο το πρωί εμφανίζεται στο γραφείο της Δημάρχου Αθηναίων κάποιος, με ένα συμβόλαιο ή μια διαθήκη,
και ισχυρίζεται ότι η πλατεία Συντάγματος του ανήκει,
και έστω ότι το συμβόλαιο αυτό ή η διαθήκη έχουν μια νομιμοφάνεια.
Τι θα γίνει; Θα τον πάρουμε στα σοβαρά; Θα καθίσουμε να το κουβεντιάσουμε; Θα σταθούμε στο όποιο τυχόν νομικό μέρος;
Γιατί δε γίνεται το ίδιο στο Περιστέρι;
Έρχεται η Μονή Λαμίας και διεκδικεί όχι μία αλλά 34 πλατείες και όλα τα οικόπεδα μιας έκτασης 7500 στεμμάτων, από το Καματερό ως το Χαϊδάρι.

Ένα είναι όμως σίγουρο ότι η Μητρόπολη Λαμίας δεν διαθέτει ούτε το παραμικρό νομικό έρεισμα αλλά ούτε και το παραμικρό ηθικό έρεισμα να προβάλλει τέτοιου είδους διεκδικήσεις
Και βεβαίως μια σειρά από ερωτήματα είναι εύλογα;
Τι συμφέροντα όμως μπορεί να έχει η Εκκλησία της Λαμίας, δηλαδή το σύνολο των πιστών της Λαμίας, στο Περιστέρι;
«Τι γυρεύει η αλεπού στο παζάρι;»
Ποια είναι τελικά τα συμφέροντα τη Ι.Μ. Λαμίας; Ποιμαντικής ή οικονομικής φύσης;

Δυστυχώς το θέμα αυτό θα έπρεπε να έχει λυθεί από πολλά χρόνια.
Αλλά και τα τελευταία χρόνια δεν γίνονται αυτά που έπρεπε να γίνουν.


Οι διεκδικήσεις της ΙΜ Λαμίας είναι λόγος εξέγερσης του λαού του Περιστερίου.
Αν χρειαστεί να αντιδράσουμε δυναμικά, ναι, πρέπει να το κάνουμε!
Εμείς, με όλον τον δέοντα σεβασμό, καλούμε τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Λαμίας να θέσει τέρμα σε αυτή την υπόθεση που αμαυρώνει το κύρος της Εκκλησίας και να προβεί σε μια πράξη μεγαλοθυμίας, όπως αρμόζει σε έναν ποιμενάρχη της Εκκλησίας μας: να παραιτηθεί από οποιαδήποτε υλική αξίωση που σχετίζεται με το Περιστέρι και το Ποικίλο Όρος και να δώσει τις πατρικές του συμβουλές και την ευλογία του ώστε ο χώρος να χρησιμοποιηθεί μόνο ως χώρος πρασίνου, αποκλείοντας κάθε άλλη «αξιοποίηση». Ο λαός του Περιστερίου θα του είναι ευγνώμων. Αυτό θα ήταν μια πράξη προσφοράς στο συνάνθρωπο, μια πράξη που την έχουν ανάγκη οι συμπολίτες μας. Τα παιδιά μας παίζουν στις αυλές και όταν έχει νέφος δεν μπορούν να διακρίνουν την Ακρόπολη. Και η ΙΜ Λαμίας θέλει να κάνει τσιμέντο και την τελευταία σπιθαμή πράσινου που έχει απομείνει;
Η θέση του συνδυασμού μας για το Ποικίλο Όρος είναι ξεκάθαρη και αδιαπραγμάτευτη: μετατροπή του σε χώρο πρασίνου, αθλητισμού και πολιτισμού, με βάση επιστημονικές μελέτες, και με γνώμονα την αύξηση της ποιότητας ζωής των Δημοτών. Κάθε άλλη πρόταση «αξιοποίησης» απορρίπτεται.
Στον αγώνα για την απόκρουση των παρανοϊκών απαιτήσεων της ΙΜ Λαμίας η παράταξή μας «Δύναμη Ανανέωσης και Δημιουργίας» θα είναι πρωτοπόρος.

Η σημερινή κυβέρνηση είναι ανίκανη και αδύναμη να λύσει το πρόβλημα της παιδείας

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ

Στάμου Αδάμ

Μέλους του Δ.Σ Συλλόγου Δασκάλων Νηπιαγωγών Περιστερίου.
Διευθυντού του 6ου δημοτικού σχολείου Περιστερίου













Πως θα χαρακτηρίζαμε την κατάσταση στο
χώρο της παιδείας σήμερα;
Η παιδεία χαρακτηρίζεται και είναι ένας χώρος
δυναμικός και συνάμα δυνητικός. Στην εποχή
μας δε, την εποχή των διαρκών αλλαγών,
που η γνώση παράγεται και υποβαθμίζεται με
ταχύτατους ρυθμούς, απαιτούνται διαρκείς αναδιαρθρώσεις,
μεταρρυθμίσεις και δομικές
αλλαγές. Όλα αυτά όμως απαιτούν πολιτική
βούληση που εκ του αποτελέσματος φαίνεται
ότι τα τελευταία χρόνια δεν υπάρχει. Δεν είναι
δε τυχαίο ότι αν εξετάσουμε διαχρονικά την
υπόθεση παιδεία στη χώρα μας, θα δούμε ότι
καμιά συντηρητική κυβέρνηση παρά τις πομφολιγώδεις
προεκλογικές εξαγγελίες της δεν
είχε στις προτεραιότητες της την υπόθεση παιδεία.
Σήμερα, οι δημόσιες δαπάνες για την παιδεία
μειώνονται ( 3,02% επί του ΑΕΠ από 3,64% το
2004,πράγμα που σημαίνει 1,2 δις περίπου ευρώ
λιγότερα) με αποτέλεσμα ο οικογενειακός
προϋπολογισμός να επιβαρύνεται και τα εμπόδια
για την εκπαίδευση των παιδιών που προέρχονται
από αδύνατα οικονομικά στρώματα και
δεν μπορούν να «αγοράσουν» υπηρεσίες από
την ιδιωτική εκπαίδευση να ορθώνονται συνεχώς.
Συνάμα τα προγράμματα σπουδών παραμένουν
αναχρονιστικά σε όλες τις βαθμίδες και όποια
προσπάθεια γίνεται δεν είναι τίποτα περισσότερα
από ασπόνδυλα κατασκευάσματα που στοχεύουν
στο περιτύλιγμα και όχι στην ουσία.
Συνοψίζοντας στο ερώτημα σας, θα λέγαμε ότι
η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης κινείται
στη λογική των άκρατων νεοφιλελεύθερων απόψεων
και μάλιστα στην ακραία μορφή τους,
με αποτέλεσμα τη συρρίκνωση των κοινωνικών
παροχών (παιδεία, υγεία, ποιότητα ζωής) και
την αύξηση των ανισοτήτων.
Τι νομίζετε ότι χρειάζεται για να βρεθεί η παιδεία
στην πραγματική της διάσταση;
Η υπεράσπιση του δημόσιου χαρακτήρα της
παιδείας προϋποθέτει βαθιά και ουσιαστική μεταρρύθμιση.
Το σημερινό τέλμα που στην πράξη
υποβαθμίζει συνεχώς το σχολείο, πανεπιστήμιο
είναι ο υπ’ αριθμόν ένας κίνδυνος δημιουργίας
μιας χαοτικής κατάστασης, ενός
φαύλου κύκλου, εναρμονισμένου στην ατέρμονη
βερμπαλιστική λογική της Κυβέρνησης.
Η προοδευτική πρόταση για μεταρρύθμιση στην
παιδεία οφείλει να στηρίζεται σε δυο αδιαίρετους
άξονες που προωθούνται συγχρόνως:
ποιοτικές αλλαγές και χρηματοδότηση. Χωρίς
αλλαγές η χρηματοδότηση είναι ανέξοδη σπατάλη.
Χωρίς χρηματοδότηση, οι αλλαγές καταλήγουν
κενές περιεχομένου και οι πολιτικές
προθέσεις αναξιόπιστες. Χαρακτηριστικό δείγμα
αναξιοπιστίας δεν μπορεί να είναι τίποτε
άλλο από τη σημερινή κυβέρνηση οποία και τη
χρηματοδότηση μειώνει και την ποιότητα απαξιώνει.
Η σημερινή κυβέρνηση είναι ανίκανη και αδύναμη
να λύσει το πρόβλημα της παιδείας. Δεν
είναι ούτε στις προθέσεις της, ούτε στις προτεραιότητες
της, ούτε στα προτάγματά της. Απαιτείται
λοιπόν άμεσα η αλλαγή, γιατί όσο παραμένει
τόσο συσσωρεύονται τα προβλήματα
και υπονομεύεται το μέλλον της χώρας,
Ποια είναι τα κυριότερα προβλήματα της παιδείας
στο Δήμο μας και πως τα αντιμετωπίζει
η σημερινή Δημοτική Αρχή.
Ο κάτοικοι του Δήμου μας όπως είναι γνωστό
σε όλους, ανήκουν στα μεσαία και ασθενέστερα
οικονομικά στρώματα. Το Περιστέρι ήταν ανέκαθεν
μια εργατούπολη που κατοικήθηκε από
τους ξεριζωμένους τις Μικρασιατικής καταστροφής
και εσωτερικούς οικονομικούς μετανάστες.
Αξιώθηκε όμως να έχει Δημοτικές
αρχές με όραμα και αγωνιστική διάθεση για
την παιδεία, έτσι ώστε «τα παιδιά του» να έχουν
περισσότερες ευκαιρίες για μια καλύτερη
παιδεία και ένα καλύτερο μέλλον. Στα χρόνια
αυτά δημιουργήθηκαν πολλά νηπιαγωγεία
και σχολεία και στις δυο βαθμίδες της εκπαίδευσης
έτσι ώστε να υπάρχει κατάλληλη κτιριακή
υποδομή.
Η τωρινή Δημοτική Αρχή δυστυχώς δεν έχει
ούτε διάθεση ούτε σχέδιο που να στοχεύει στην
περαιτέρω αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης.
Το μόνο που κάνει είναι να κοιτάζει
τον ίσκιο της και να περιστρέφεται γύρω
από αυτόν.
Καμιά μέριμνα ούτε προγραμματισμός υπάρχει
για τη δημιουργία νέων σχολείων σε περιοχές
που αυξήθηκε ο πληθυσμός, (Χρυσούπολη, Κηπούπολη)
με αποτέλεσμα οι υπάρχουσες κτιριακές
υποδομές να μην επαρκούν και τα τμήματα
των σχολείων να είναι υπερπληθωρικά.
Τα Νηπιαγωγεία στεγάζονται ακόμα σε αίθουσες
των Δημοτικών Σχολείων. Οι υπάρχουσες
κτιριακές υποβαθμίζονται λόγω τις κακής συντήρησης.
Υπάρχουν σχολεία που δεν έχουν
καθόλου συντηρηθεί από τότε που παραδόθηκαν.
Η υλικοτεχνική υποδομή είναι απαρχαιωμένη.
Στην εποχή της τεχνολογικής εξέλιξης τα περισσότερα
σχολεία δεν έχουν εργαστήρια Ηλεκτρονικών
Υπολογιστών. Και πρέπει να ξέρουμε
ότι αυτά δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα,
γιατί σήμερα ο υπολογιστής είναι
το κατ’ εξοχήν γνωστικό εργαλείο που προάγει
τη μαθησιακή διαδικασία και κάνει αποτελεσματικότερο
το έργο του εκπαιδευτικού. Οι
μαθητές είναι «Τεχνολογικά Αγράμματοι» και
λειτουργικά ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις
σύγχρονες προκλήσεις με αποτέλεσμα να οδηγούνται
στο περιθώριο. Αποτέλεσμα της περιθωριοποίησης
είναι η αύξηση της παραβατικότητας
και η κοινωνική διαταραχή.
Ακούσαμε για «Πράσινα Σχολεία» που δυστυχώς
γίνανε Πράσινα άλογα, γιατί ο αύλειος χώρος
των σχολείων μόνο πράσινο δεν έχει. Τα
σχολεία μας είναι «αφιλόξενα» για τα παιδιά
και μπουντρούμια για τη γειτονιά.
Τι πρέπει να γίνει;
Αν θέλουμε να αναβαθμιστούμε πολιτιστικά και
πνευματικά ως Δήμος δεν πρέπει να κινούμαστε
στη ρωμαϊκή λογική του άρτου και θεάματα
και αυτό να το βαφτίζουμε πολιτισμό. Αντί
να ανακατασκευάζουμε κάθε λίγο και λιγάκι τις
πλατείες, αντί να ξοδεύουμε τεράστια ποσά για
αμφιβόλου ποιότητας παραστάσεις που πολλές
φορές προσβάλλουν την πολιτιστική κουλτούρα
και αισθητική των κατοίκων, πρέπει να επενδύσουμε
στο σχολείο και στον πολιτισμό στη
γειτονιά. Πρέπει να μετατρέψουμε τα σχολεία
παραγωγικά κύτταρα, κυψέλες πολιτισμού.
Χρειάζεται να δημιουργήσουμε σχολεία φιλόξενα
στα παιδιά μας, με χώρους που προδιαθέτουν
για δημιουργία και όχι χώρους «φυλακές
».
Χρειάζεται νέα μελέτη και σχεδιασμός για τη
δημιουργία νέων σχολικών μονάδων καθώς και
για την συντήρηση των υπαρχόντων.
Πρέπει να δημιουργήσουμε στο Δήμο υπηρεσίες
υποστήριξης της οικογένειας και του μαθητή
που θα συνεργάζονται άμεσα με τα σχολεία
και θα λύνουν προβλήματα προσαρμογής
και παραβατικότητας.
Τι νομίζετε για να σας αναφέρω δυο παραδείγματα
ότι θα στοίχιζε στο Δήμο να μπορεί να
παρέχει δωρεάν διαδύκτιο στους μαθητές; Πόσο
νομίζετε θα ήταν το κονδύλιο να επανδρωθούν
όλα τα σχολεία με ηλεκτρονικούς υπολογιστές;
Ελάχιστα μπροστά σε αυτά που δαπανούνται
άσκοπα.
Η παιδεία, η υγεία, ο πρωτογενής πολιτισμός,
το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής είναι η κυρίαρχοι
άξονες, οι ράγες του τρένου της τοπικής
ανάπτυξης που πρέπει να κινείται μια σύγχρονη
Δημοτική Αρχή.
Βλέπετε εσείς να γίνεται τίποτα από αυτά; Γιατί
αν γίνονται και δεν τα βλέπουμε, σημαίνει ότι
ζούμε σε μια εικονική πραγματικότητα. Μάλλον
όμως το αντίθετο συμβαίνει.

ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΣΗΜΕΙΩΣΕ Η ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΤΑΞΗΣ «ΔΥΝΑΜΗ ΑΝΑΝΕΩΣΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ»

Δήμος για το δημότη

Τους άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει η παράταξή του, παρουσίασε ο επικεφαλής της παράταξης «Δύναμη Ανανέωσης και Δημιουργίας» κ. Κώστας Λαλένης, κατά τον χαιρετισμό του στην κατάμεστη αίθουσα του νυχτερινού κέντρου «Κεραμεικός», όπου – στις 30 Ιανουαρίου - πραγματοποιήθηκε η ετήσια συνεστίαση του συνδυασμού του.
Ο κ. Λαλένης, άσκησε κριτική τόσο στην κυβερνητική πολιτική, όσο και στη διοίκηση Παχατουρίδη που την εκπροσωπεί στο Περιστέρι.
Στη συνέχεια, παρουσίασε τις προτάσεις του, ώστε οι Περιστεριώτες να βελτιώσουν την ποιότητα ζωής τους και να νιώσουν σιγουριά, με μια διοίκηση που θα είναι δίπλα τους, αντιμετωπίζοντας τα προβλήματα της πόλης.
Ο κ. Λαλένης, μεταξύ άλλων ανέφερε:
«Σε μια εποχή που η χώρα περνά μια πρωτοφανή κρίση θεσμών και αξιών, σε μια εποχή που η χώρα βρίσκεται στην δίνη μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης που τα αίτιά της αρχίζουν πολύ πριν εκδηλωθεί η διεθνής οικονομική κρίση και για την οποία αποκλειστικά υπεύθυνοι είναι αυτοί που έχουν την ευθύνη διακυβέρνησης της χώρας.
Σε μια εποχή που ο χειρισμός από την πολιτική εξουσία, όχι μόνον των θεμάτων της αστυνομικής αυθαιρεσίας, αλλά και εκείνων με τα ομόλογα, τους κουμπάρους, με την ακρίβεια και την ασυδοσία στην αγορά, με το σκάνδαλο του Βατοπεδίου, με την αντιμετώπιση της οικονομικής κρίσης και των θεμάτων υγείας και παιδείας, ανέδειξε την βαθιά κοινωνική κρίση.
Σε μια εποχή που η νέα γενιά έδειξε ότι μπορεί να εξεγερθεί για ζητήματα που θεωρούνται λυμένα από την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης: ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗΣ ΖΩΗΣ
Σε μια εποχή που η ανεργία των νέων μας μεγαλώνει ταχύτατα, και η απόσταση που έχουν να διανύσουν ανάμεσα στις προσδοκίες τους και την πραγματικότητα είναι τεράστια.
Σε μια εποχή που η νεολαία μας «κραυγάζει» και ζητά απελπισμένη βοήθεια γιατί δέχεται έναν πρωτοφανή ηλικιακό ρατσισμό.
Σε μια εποχή που η διεθνής κοινότητα γυμνή, ασύνδετη και ανύπαρκτη παρακολουθεί από μακριά το δράμα του Παλαιστινιακού λαού με τις εκατόμβες αθώων θυμάτων παιδιών και άμαχου πληθυσμού.
Σε μια εποχή που η πόλη μας, το Περιστέρι διανύει μια περίοδο πολιτικής, ηθικής και οικονομικής παρακμής και χρησιμοποιείται ως «λάφυρο» από την ανεκδιήγητη διοίκηση του συντηρητικού Δημάρχου της.
Ανταποκριθήκατε όλοι εσείς στο κάλεσμά μας για να διατρανώσουμε την θέλησή μας αλλά και την απόφασή μας να αγωνιστούμε για να αποκαταστήσουμε το μικρό και το πολύ μεγάλο άδικο, να αποκαταστήσουμε την αξιοπρέπειά μας σε εθνικό και τοπικό επίπεδο και να δώσουμε ελπίδα στους νέους μας!
Σας ευχαριστώ για την παρουσία σας και σας δηλώνω, τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου αλλά και το σύνολο της δημοτικής μας παράταξης ότι είμαστε σε διάταξη μάχης, αποφασισμένοι παρά ποτέ να κάνουμε πάλι το Περιστέρι μας μια πόλη ανθρώπινη, μια πόλη προοδευτική, με σεβασμό στο περιβάλλον και τον πολίτη.
Να δώσουμε στον δημότη την σιγουριά πως η δημοτική του αρχή είναι ο «άνθρωπος της διπλανής πόρτας» γι’ αυτόν και που μπορεί να «ακουμπήσει» επάνω του, να βρει λύση στα μικρά και μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
Ευχαριστώ όλους τους επίσημους προσκεκλημένους που μας τιμούν σήμερα με την παρουσία τους, αλλά πάνω απ’ όλα ευχαριστώ όλους εσάς για την αγάπη σας και για την συνδρομή σας στον αγώνα.
Σας εύχομαι καλή χρονιά και καλή διασκέδαση που τόσο την έχουμε ανάγκη όλοι μας».
Στη συνεστίαση παραβρέθηκαν οι: Απ. Κακλαμάνης, Β. Παπανδρέου, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, Κ. Γείτονας, Στ. Τζουμάκας, Αλ. Μητρόπουλος, Χρ. Πρωτόπαπας, Σπ. Κουβέλης, Ντ. Μπέη, Χ. Πασβαντίδης, Λ.Αποστολίδης Δ. Τσατσαμπάς, Ν. Ζενέτος και Αρ. Πεδουλάκης.
Χαιρετισμό απέστειλαν οι: Αλ. Παπαδόπουλος, Τ. Χυτήρης, Μ. Ανδρουλάκης, Μ. Καρχιμάκης και Μ. Αποστολάκη.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΓΙΕΙΝΗ & ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ

Τριτοκοσμική εικόνα από τον χώρο εργασίας στο γκαράζ

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα"Το ψωμί των εργαζομένων"των εργαζόμενων του δήμου Περιστερίου
Όλοι οι εργαζόμενοι του Δήμου Περιστερίου γνωρίζουμε και ειδικότερα εκείνοι της καθαριότητας και του πρασίνου, πως τα κτίρια όπου στεγάζονται τα γραφεία μας, οι χώροι συγκέντρωσης, (κυλικείο, αίθουσα καθαριότητας, λουτρά κ.λ.π.) είναι αυθαίρετα και πολλά κατασκευασμένα με αμίαντο.
Επίσης πλάι στους χώρους εργασίας παρκάρουν τα απορριμματοφόρα, (γκαράζ) λειτουργεί παράνομο πλυντήριο απορριμματοφόρων, σε διπλανό χώρο γίνεται συσκευασία σκουπιδιών, και (σκούπες) συνεργεία λειτουργούν χωρίς τις απαιτούμενες άδειες.
Κανείς δεν γνωρίζει πως αυτά τα κτίρια θα συμπεριφερθούν σε ακραίες συνθήκες (πυρκαγιά, σεισμός κτλ) και σε ποιο βαθμό κινδυνεύουν οι εντός αυτών εργαζόμενοι.
Αλλά αυτά δεν είναι τα μόνα goulag του Δήμου, υπάρχουν και άλλα, βλέπε τμήμα αλλοδαπών (συνηθίζουν να τοποθετούν τους μη αρεστούς και μη υποτακτικούς υπαλλήλους σ’ αυτό το τμήμα).
Και για όποιον έχει περισσότερη όρεξη να ασχοληθεί τα κτίρια της Ξυλοτεχνείας λεπτό δεν αντέχουν σε έναν έλεγχο, σύμφωνα με τους κανόνες της Νομοθεσίας της Ε.Ε.
Αυτή η κατάσταση, δεν είναι πρόσφατα διαμορφωμένη. Έχει την ιστορία της, γύρω στα 30 χρόνια συνολικά. Κάθε Διοίκηση, έκανε την αυθαιρεσία της.
Επίσης είναι αδήριτη ανάγκη, η λειτουργία των υπηρεσιών του Δήμου.
Υπερτερεί το κοινωνικό σύνολο οι Δημότες και οι ανάγκες τους. Ενώ λοιπόν εμείς οι εργαζόμενοι του Δήμου, κατανοούμε πλήρως τα πάρα πάνω και χρόνια τώρα τοποθετούμε τους κατοίκους του Δήμου πάνω από τα εργασιακά μας συμφέροντα, η Διοίκηση Παχατουρίδη μας θεωρεί εργαζόμενους τρίτης και τέταρτης κατηγορίας.
Και για να γίνουμε σαφέστεροι. Οι προαναφερθέντες εργασιακοί χώροι δεν μπορούν μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα να αλλάξουν (χρειάζονται χρήματα αρκετά και χώροι).
Είναι όμως χώροι που ενδημούν επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες, (ηπατίτιδες τύφοι κτλ) ποντίκια, (λεπτοσπείρωση) και στο τμήμα αλλοδαπών, συσσωρεύονται δύστυχοι οικονομικοί μετανάστες και όλοι γνωρίζουμε πως κάτι φυματιώσεις έχουν κάνει πάλι την εμφάνιση τους έντονα στην χώρα μας.
Και λέει ο ΝΟΜΟΣ κ ΔΗΜΑΡΧΕ ΚΑΙ Η ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΣΥΜΒΑΣΗ Ιατρικές εξετάσεις (προληπτικές) και εμβόλια στους εργαζόμενους σ’ αυτούς τους επικίνδυνους χώρους καθαριότητας, πρασίνου, μηχανολογικού, αλλοδαπών, με έξοδα του εργοδότη.
Ενάμιση χρόνο τώρα μας γράφεις στα παλαιότερα των υποδημάτων σου, και μιας και η Διοίκηση δεν υλοποιεί την συλλογική σύμβαση εργασίας 2007-2008 όπου προβλέπει μέτρα ατομικής προστασίας (ρούχα), εξετάσεις, εμβολιασμοί και γάλατα ίσως ήρθε η ώρα για πιο δυναμικές αντιδράσεις των εργαζομένων και ο νοών νοήτω
Κ.Δ.






Οι πρωτιές του Δημάρχου
Δεν είμαι ο πλέον κατάλληλος να κρίνω εάν το έργο που παράγει ο Δήμαρχος στον Δήμο μας είναι πρωτοποριακό ή όχι. Μπορώ όμως, μέσα από την 26χρονη εργασιακή μου εμπειρία, να αποδώσω τις πρωτιές του Δημάρχου στον τομέα της εργασίας μας.
Έχουμε και λέμε.
Είναι ο μοναδικός Δήμαρχος Περιστερίου, και ένας από τους ελάχιστους πανελλαδικά, που παρακράτησε εφ’ άπαξ, τα ημερομίσθια των εργαζομένων που απήργησαν επί δύο εβδομάδες για να εξασφαλίσουν και την σύνταξη του Δημάρχου.
Είναι ο μοναδικός που απέλυσε εκατό περίπου εργαζόμενους αορίστου χρόνου από τα τοπικά σύμφωνα απασχόλησης, σαν υπεράριθμο προσωπικό, και την ίδια στιγμή προσέλαβε εκατοντάδες εργαζόμενους με ανασφάλιστη εργασία (STAGE) και άλλους με σύμβαση έργου, που πληρώνονται με μισθούς πείνας (αλήθεια γνωρίζει κανείς πόσοι στον αριθμό συμβασιούχοι απασχολούνται στον Δήμο σήμερα;).
Για δύο συνεχή έτη αρνείται να υλοποιήσει την Συλλογική Σύμβαση εργασίας και να παρέχει στους εργαζόμενους μέσα ατομικής προστασίας, ιατρικές εξετάσεις.
Μαζί με τον Δήμαρχο Αθηναίων είναι οι πρώτοι Δημοτικοί Άρχοντες που εγκατέστησαν στους Δήμους τους κλειστά κυκλώματα παρακολούθησης (κάμερες).
Κατήργησε από την πρώτη χρονιά ανάληψης των καθηκόντων του, την επιδότησης της χριστουγεννιάτικης γιορτής για τα παιδιά των εργαζομένων.
Από το 2002 έως το 2008, έγιναν υπερδιπλάσιες αναφορές και επιβολές ποινών προς εργαζόμενους, από όσες είχαν γίνει από το 1983 έως και το 2002.
Τέλος, είναι ο πρώτος και μοναδικός Δήμαρχος που μέλος της Διοίκησης του και συνάμα πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου, χειροδίκησε σε εργαζόμενο και ο Δήμαρχος του παρείχε κάλυψη με την άρνησή του να συζητηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο.
ΜΠΡΑΒΟ ΔΗΜΑΡΧΕ !!!!
Ι.Μ

ΝΑ ΔΟΘΟΥΝ ΑΡΜΟΔΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΑ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΟΥ

Αγαπητοί συνδημότες,
Οι διαμερισματικοί σύμβουλοι της παράταξης «Δύναμη Ανανέωσης και Δημιουργίας» νοιώθουμε την ανάγκη να σας ενημερώσουμε γιά την ΜΗ λειτουργία του θεσμού των Διαμερισμάτων στο Περιστέρι.

Ο θεσμός των Δημοτικών Διαμερισμάτων, λειτουργεί εδώ και δύο χρόνια στο Περιστέρι, όπως προβλέπει ο νόμος γιά τους Δήμους άνω των 100.000 κατοίκων.

Με την έναρξη της λειτουργίας τους δημιουργήθηκαν ελπίδες, γιά αποκέντρωση, συμμετοχή των πολιτών στα δημοτικά δρώμενα και καλύτερη εξυπηρέτηση στις συναλλαγές με το Δήμο.

Στο Περιστέρι όμως τα Δημοτικά Διαμερίσματα ουσιαστικά δεν λειτουργούν με ευθύνη της διοίκησης του Δήμου, ενώ σημαντική ευθύνη έχει και η κυβέρνηση διότι καθυστερεί να εκδόσει σχετικό προεδρικό διάταγμα.

Παρ΄ότι ο νόμος 3463 άρθρο 117 ορίζει ρητά ότι «κάθε διαμέρισμα έχει ιδιαίτερο δημοτικό κατάστημα» ο Δήμος Περιστερίου δεν τον εφαρμόζει.

Παρ΄ότι ο νόμος 3463 στο άρθρο 120 ορίζει ότι «το δημοτικό Συμβούλιο με απόφαση που λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία των μελών του μεταβιβάζει συγκεκριμένες αρμοδιότητές του στα συμβούλια των δημοτικών διαμερισμάτων»
ο Δήμος Περιστερίου δεν έχει δώσει καμία αρμοδιότητα!!!

Εμείς πιστεύουμε ότι ο θεσμός των Δημοτικών Διαμερισμάτων είναι σημαντικός γιά το Δήμο μας και απαιτούμε:
1. Να εκδοθεί αμέσως το Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Εσωτερικών.
2. Ο Δήμος Περιστερίου να μεταβιβάσει αρμοδιότητες στα Διαμερίσματα.
3. Κάθε Δημοτικό Διαμέρισμα να έχει δικό του κατάστημα, με το απαραίτητο προσωπικό, γιά καλύτερη εξυπηρέτηση των δημοτών.

Οι διαμερισματικοί Σύμβουλοι
1oυ Διαμερίσματος 2ου Διαμερίσματος 3ου Διαμερίσματος

Αργυρού Μαρία
Δούλου Νίκη Δασκαλάκης Κυριάκος Βουρλιωτάκη Αικατερίνη
Μαρίνης Παναγιώτης Δασκαλάκη Πολυξένη Καρδαράκος Δημήτριος
Ροδίτου Γεωργία Δριβάκου Ελένη Λαϊνάς Ανδρέας
Χριστοθανοπούλου Παναγιώτα Κλάδης Παναγιώτης Μαρωνίτης Λάμπρος
Χουσιάδου Πηνελόπη
4ου Διαμερίσματος
Ζώη Αθανασία
Λιλυμπάκη Παρασκευή
Μαραγκουδάκη Γεωργία
Παντουβέρης Κων/τινος

Λίγα και χρήσιμα Του Δ. Καρδαράκου Dip. M. A. in Ed.

Η Αμφισβήτηση της παιδείας.
Δυστυχώς η παιδεία έχει γίνει ένας από τους πιο αμφισβητούμενους θεσμούς της κοινωνίας.
Οι γονείς φροντίζουν να εγκατασταθούν σε περιοχές που εξασφαλίζουν σχολείο για τα παιδιά τους. Οι πολιτικοί συχνά ισχυρίζονται επίλυση προβλημάτων της παιδείας. Φυλετικές, θρησκευτικές και κοινωνικές διαμαρτυρίες λαμβάνουν χώρα σε σχολικά ιδρύματα. Αρκετοί πολίτες διατείνονται ότι τα σχολεία έπαψαν πλέον να εξυπηρετούν πατριωτικούς σκοπούς, ενώ άλλοι τα θεωρούν ένοχα, αν κυματίζει η εθνική σημαία στο χώρο τους. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η παιδεία θα εξαλείψει τη φτώχεια, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι διατηρεί την πενία…
Μία από τις αιτίες αυτών των εξελίξεων είναι ότι το σχολείο έχει γίνει η εστία συγκέντρωσης των ελπίδων πολυάριθμων ατόμων και κοινωνικών ομάδων.
Εκατόν πενήντα χρόνια πριν, το σχολείο θεωρείτο το στοιχείο κλειδί που θα παρήγαγε τον πολίτη ενός μοντέρνου κράτους. Αυτές ήταν απόψεις που επικρατούσαν στις ελεύθερες, άλλα και αυταρχικές κοινωνίες Επιπρόσθετα πολλοί υποστηριχτές της Παιδείας, κατά τον δέκατο ένατο και εικοστό αιώνα, επιχειρηματολογούσαν ότι η εγκληματικότητα θα εξαφανιζόταν μόνο με την κατάλληλη προσφορά παιδείας στα παιδιά. Αυτές οι προσδοκίες επεκτάθηκαν ακόμη περισσότερο κατά τον εικοστό αιώνα, καθώς στα σχολεία μπήκαν ενημερωτικά προγράμματα κατά των ναρκωτικών, του αλκοολισμού, ελάττωσης οδικών ατυχημάτων και βελτίωση της υγείας. Οικονομολόγοι πίστευαν ότι η παιδεία θα αύξανε τον πλούτο σε όλη την κοινωνία και θα εξάλειφαν, δίνοντας στους πολίτες δεξιότητες εργασίας και θα αποδυνάμωναν τις εντάσεις μεταξύ πλουσίων και φτωχών, παρέχοντας σε όλους ίσες ευκαιρίες.
Όλοι αυτοί οι σκοποί, που είχαν δοθεί στο θεσμό της παιδείας, οδηγούσαν στην ελπίδα ή την απογοήτευση της κοινωνίας.
Η εγκληματικότητα και η φτώχεια δεν εξαλείφτηκαν. Απέτυχε η παιδεία ή αυτός ο στόχος ήταν ακατόρθωτος για αυτόν το θεσμό;
Η πολιτική διαφθορά και η αμορφωσιά των πολιτών συνεχίζεται. Δεν διδάσκει σωστά το σχολείο; Άλλαξαν αρχέγονες αξίες; Οι ταγοί της παιδείας δεν σεβάστηκαν το θεσμό της παιδείας καταργώντας το δάσκαλο και βάζοντας στη θέση του βιβλιοτετράδια, που δεν μιλούν, αλλά κουράζουν το μαθητή; Μήπως πρέπει να γυρίσουμε πίσω στο δάσκαλο, το μορφωμένο, αυτόν που έχει έφεση να διδάξει και όχι αυτόν, που δεν προλαβαίνει να ελέγχει βιβλιοτετράδια; Μήπως πρέπει, όπως στην ιατρική, που στρέφεται πάλι στα παλιά αντιβιοτικά, γιατί τα μικρόβια δε χαμπερίζουν πλέον τα καινούργια, να γυρίσουμε στις γνήσιες εκπαιδευτικές αρχές;
Προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν φταίνε οι θεσμοί, αλλά αυτοί που τους εκμεταλλεύονται και τους καταστρέφουν.

Δημήτρης Καρδαράκος
Διαμερισματικός Σύμβουλος Περιστερίου